Het is een tijd stil geweest op de website van Jouw zorg is mij een zorg. Maar achter de schermen werd hard gewerkt, en het is hoog tijd voor een nieuwe blog!
We zijn namelijk druk bezig met ons onderzoek in een flatgebouw. We onderzochten welke contacten bewoners van een flat (99 woningen) in de Aa-landen in Zwolle hebben. Beperkt dat contact zich tot de buren op een galerij, of zijn er kriskras door de flat heen contacten? En, hoe kunnen we dat een beetje versterken?
Vele mooie gesprekken en interviews volgden. Veel flatbewoners hebben een groot verhaal. Ze zijn in de flat komen wonen na een scheiding of een andere ingrijpende gebeurtenis in hun leven. Veel mensen zien hun plek in de flat als tijdelijk, soms zelfs al bijna veertig jaar lang. Iemand vertelde dat de flat vroeger ‘standing’ had, er woonden leraren en notarissen. Toen was de woningbouw er ook nog voor betaalbare woningen voor iedereen, nu alleen voor mensen met een beperkt inkomen. Dat heeft veranderingen gebracht in de samenstelling van de flat en ook in het imago van de buurt.
Aan de hand van dit thema en andere bevindingen uit de interviews gingen we aan de slag en ontwierpen we voorstellen die zouden kunnen helpen om mensen in de flat wat meer bij elkaar te betrekken. Ook wilde we de flat en de huurders op een passende manier weer wat meer aanzien geven.
Op donderdag 31 maart presenteerden we onze bevindingen, nieuwe ideeën en voorstellen aan bewoners van de flat. We hadden in het onderzoek zo’n 20 mensen gesproken, en ze uitgenodigd voor de sessie met de vraag om een buurman of buurvrouw mee te nemen. In het zorgcentrum om de hoek hadden we een ruimte ter beschikking en richten een aantal werkvormen in, om samen te onderzoeken welke ideeën zouden kunnen werken. Er kwam maar een heel klein groepje flatbewoners (vier én de huismeester) naar de bijeenkomst toe. Misschien had het piratenkoor dat in de hal van het verzorgingshuis diezelfde avond een optreden gaf bezoekers afgeschrikt? Of is het gevoel van ‘het is toch niks in deze flat’ groter dan wij zelf van te voren hadden ingeschat? Veel van de mensen die we interviewden hadden ook wel genoeg zorgen aan hun hoofd, misschien paste een beetje rare creatieve avond er gewoon niet bij.
Wat we veel hadden gehoord tijdens ons veldwerk was dat contact met de buren best leuk was, maar tot op zekere hoogte. We vroegen ons af wat ‘die zekere hoogte’ dan is. Dit werd meteen de kennismaking tijdens de avond. Iedereen ging in een grote cirkel staan. In tien stappen gingen we van de buitenkant van de cirkel steeds een stapje verder naar binnen toe. Bij de eerste stap stonden we met de ruggen naar elkaar toe (‘ik wil geen contact met mijn buren’), helemaal in het midden van de cirkel was ‘eeuwige burenliefde’. Daar was niemand op uit. We eindigden bij stap zes: de aanwezigen vonden het fijn hun buren te groeten, er enkele bij naam en huisnummer te kennen, er in geval van nood voor elkaar te zijn en ze waren ook bereid tot een kleine burenhulp (iets uitlenen, een boodschap doen, de brievenbus leegmaken). De groep was wat aan de kleine kant om ‘echte conclusies’ te kunnen trekken, maar toch interessant om te zien dat iedereen een zelfde verlangen heeft in het contact met de buren. Want bij stap zeven (‘regelmatig bij elkaar op bezoek komen’) bleef iedereen stokstijf staan. We hadden samen de grens ontdekt en volgens ons kun je er best van uit gaan dat dit voor heel veel buren geldt.
Een presentatie vol ideeën en bevindingen volgde, bijvoorbeeld om de hele flat te verheffen in de adelstand. Niet het patriciaat (de adel) maar het ‘flatriciaat’! We zullen binnenkort uitgebreider bloggen over dit voorstel, waar wij zelf vooral veel plezier aan hebben beleefd. De bewoners hoorden het enigszins gelaten aan. Een van de aanwezigen verwoorde het mooi: “ik heb niet genoeg verbeeldingskracht voor dat voorstel.” Onze vergelijking van de flat met andere ‘doorgaansruimtes’ zoals een vliegveld of een wachtkamer raakte een snaar. Andere kleine ideeën sloegen ook aan. Ook ‘de kleinste vorm van zorg’ was opnieuw een schot in de roos. Buren willen graag iets voor elkaar betekenen en de stickers zijn een goede manier om de drempel om een buur om een burenhulp of een kleine gunst te vragen iets te verlagen.
De conclusie van de avond was dat we vooral met kleine tijdelijke interventies aan de slag kunnen. Wij gaan broeden op ontwerpen om leuke dingen in de flat op gang te helpen brengen. We houden je op de hoogte!
