Op dinsdag 3 mei aan het eind van de middag organiseerden we bij de flat in de Aa-landen het minifestival ‘met de buren’. Gewoon, omdat we het tijd vonden om iets leuks te doen voor de bewoners van de flat. Tijdens het onderzoek en de co-creatie sessie werden we ons vooral bewust dat het de kleine dingen zijn die contacten in de flat versterken. Laagdrempelig en klein, waren voor ons sleutelwoorden om het festival te organiseren.
Het festival was bewust onaf. We vroegen iedereen om bij te dragen; een cake bakken, Turkse pizza’s maken, dieren vouwen van ballonnen, muziek maken of wat dan ook. Een pak drinken meebrengen was ook prima.
Zelf zetten we de kantlijnen uit voor het festival. Via de scouting van de Huysmangroep hadden we tafels, banken en hoepels kunnen lenen. De jongerenwerkers van ’t Wasdom van het Dominicanenklooster hadden 3500 ballen voor ons zodat we een ballenbad konden maken. We hingen slingers op, hadden allerlei knutselspullen bij ons om een liftmuseum te maken. We maakten ook een bucketlist; Uit ons onderzoek bleek dat veel mensen hun plek in de flat zien als tijdelijk, ze willen er niet te lang blijven wonen. Aansluitend bij die bevinding hebben we een bucketlist gemaakt: wat zijn dingen die je zeker gedaan moet hebben in de tijd dat je in de flat woont?
Al voor vier uur waren de eerste kinderen het ballenbad ingedoken. Een bewoonster kwam een mooi versierde mand vol fruit brengen en langzaam aan kwamen er meer mensen naar het festival. Die bewoners zelf, ongeveer 15 personen, waren druk bezig met het flatmuseum, of zaten gewoon lekker in de zon van een hapje en een drankje te genieten. De bucketlist werd glimlachend bekeken, maar de bezoekers van het festival lieten zich niet verleiden door de gekke acties. Er werd kennisgemaakt en ervaringen over het wonen in de flat werden uitgewisseld. Eén mevrouw vertelde dat de buren elkaar vroeger veel vaker buiten ontmoette bij mooi weer. Eigenlijk was er ook niet veel nodig om het gezellig te hebben met elkaar. Een aantal dames besloot spontaan om het als het nog iets warmer zou zijn te herhalen, maar dan ’s avonds zodat meer mensen mee zouden kunnen doen. Als iedereen een stoel en iets te eten of drinken meeneemt, dan ben je er al.
We hadden op het festival graag ook ‘de kleinste vorm van zorg’ geïntroduceerd. Met een groene of gele sticker kan je de buren laten weten wat jij zou kunnen gebruiken en wat jij te bieden hebt. Helaas was Willemieke ziek geworden en lag deze werkvorm bij haar thuis. Afgelopen dinsdag hebben we het museum een plekje in de lift gegeven en ‘de kleinste vorm van zorg’ alsnog opgehangen in de hal van de flat. Er was meteen een oudere vrouw die vertelde dat ze het heel fijn vindt als de buren voor haar plantjes zorgen als zij er niet is, zelf wilde ze best pakketjes voor de buren aannemen.
Het festival was de afsluiting van ons onderzoek. Volgende week gaan we even kijken hoe het liftmuseum en de kleinste vorm van zorg erbij hangen. Door het onderzoek zijn er wat nieuwe contacten ontstaan tussen buren. Zo is een van de bewoonsters van de flat buren gaan vragen of zij zo nu en dan een oogje in het zeil kunnen houden bij haar man zodat zij naar de bijeenkomsten kan van haar kerk.
Dat een flat een heel andere sociale constructie is dan een volksbuurt hadden we van te voren wel bedacht, maar ook tijdens het onderzoek ook ervaren. Veel mensen wonen toch heel anoniem in de flat en het blijkt lastig te zijn dit te doorbreken. We hebben heel bijzondere mensen gesproken en hopen dat door ons onderzoek mensen hun flat toch met andere ogen bekijken!
Met dank aan SWZ voor het regelen van de bus, Edwin en Floris van de Huysmangroep en Nelleke en Bastiaan van ’t Wasdom!
